Józef Goetz

02/03/1903 – 22/02/1951

IMIĘ:  Józef

NAZWISKO: Goetz

IMIĘ OJCA: Walenty

IMIĘ MATKI: Józefa

NAZWISKO RODOWE MATKI: Wiencek

DATA URODZENIA: 02/03/1903

MIEJSCE URODZENIA: Koryta pow. ostrowski

DATA ŚMIERCI: 22/02/1951

MIEJSCE ŚMIERCI: Poznań

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Józef Goetz po ukończeniu szkoły powszechnej uczęszczał do gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie w 1923 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Jako syn leśnika, wzrastający w otoczeniu przyrody, postanowił poświęcić się studiom leśnym i obrać zawód leśnika. Odbył więc roczną praktykę leśną w nadleśnictwach: Wanda, Sieraków i Durowo w Wielkopolsce i w 1924 r. zapisał się na Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Poznańskiego. W czasie studiów poświęcił wszystkie wakacje na zdobywanie wiedzy podczas praktyk w Nadleśnictwie Głębokie na Wileńszczyźnie, w lasach pszczyńskich na Śląsku i w Nadleśnictwie Przygodzice w Wielkopolsce. Będąc wybitnie zdolnym słuchaczem został mianowany na ostatnim roku studiów młodszym asystentem przy Katedrze Botaniki Leśnej macierzystej uczelni. Ukończył studia w 1928 r. ze stopniem inżyniera leśnika, na podstawie rozprawy: „O rozmieszczeniu brekinii w Polsce Zachodniej”, opartej na własnych badaniach na Pomorzu, Śląsku i w Wielkopolsce.

Dnia 1 lipca 1928 r. objął stanowisko starszego asystenta tej samej katedry. W tym czasie – do 1933 r. prowadził badania w zakresie botaniki leśnej i dendrologii, publikując szereg prac z tej dziedziny, zaś ogłoszona w 1932 r. na podstawie studiów terenowych praca pt. „Grab (Carpinus betulus) w Północno-Wschodniej Polsce, jego rozmieszczenie oraz udział w tworzeniu drzewostanów”, zamieszczona w „Acta Societatis Botanicorum Poloniae”, stała się podstawą do uzyskania przezeń stopnia doktora.

Dla pogłębienia swoich praktycznych wiadomości dotyczących całokształtu zagadnień leśnych przeszedł dr Józef Goetz do pracy w terenie i był od 1 września 1933 r. nadleśniczym w lasach miłosławskich w powiecie wrzesińskim, zaś od 1 maja 1935 r. do wybuchu II wojny światowej – nadleśniczym Dóbr i Lasów Miejskich w Toruniu.

Po zakończeniu wojny i powrocie do kraju, w sierpniu 1945 r. dr Goetz objął 15 października tego roku stanowisko dyrektora Dóbr i Lasów Miejskich w Toruniu i funkcję tę sprawował do 31 lipca 1949 r. – do czasu upaństwowienia lasów samorządowych.

Dnia 1 września 1949 r. objął stanowisko adiunkta w Katedrze Botaniki i Fitopatologii Uniwersytetu Poznańskiego, a 9 grudnia 1950 r., jako zastępca profesora, został kierownikiem Katedry Botaniki Leśnej. Józef Goetz ogłosił szesnaście prac botaniczno-leśnych i dwadzieścia sześć prac z zakresu łowiectwa, bardzo zaawansowana była jego praca habilitacyjna. Ponadto od września 1949 r., a także w okresie międzywojnia był członkiem Zarządu i sekretarzem Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Botanicznego.

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

Józef Goetz od 1 września 1929 do 30 października 1930 odbył służbę wojskową w szkole podchorążych piechoty w Śremie.

W 1939 r. dr Goetz jako podporucznik Wojska Polskiego wziął udział w wojnie obronnej. 22 września tego roku dostał się do niewoli niemieckiej i przebywał do 29 kwietnia 1945 r. w Oflagu A-Murnau

POSIADANE ODZNACZENIA:

POZOSTAŁE INFORMACJE:

W obozie jenieckim Józef Goetz skupił wokół siebie kolegów leśników i myśliwych. Pod koniec 1940 r. po naszkicowaniu planu i przedstawieniu go polskiemu dowództwu i władzom obozu, uzyskał zezwolenie na prowadzenie wykładów z dziedziny botaniki leśnej, hodowli lasu i łowiectwa. W ten sposób kilkusetosobowa grupa jeńców prowadziła pracę samokształceniową, odbywała dyskusje naukowe i gromadziła biblioteczkę leśną. Słuchacze tych wykładów utworzyli „Koło Leśników”, którego pierwszym prezesem był kpt. inż. Michał Bernakiewicz, przed wojną inspektor leśnictwa w Pomorskiej Izbie Rolniczej w Toruniu. Dwukrotnie godność tę sprawował także dr Goetz. Poza tym prowadził on też w obozie studia nad wykreślaniem mapy rozmieszczenia zwierzyny łownej w Polsce w latach 1919-1939.

Dr inż. Józef Goetz rodziny nie założył. Zmarł w Poznaniu 22 lutego 1951 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Nowina w Poznaniu.

Biogram opracowano na podstawie tekstu dr Kazimierza Przybyszewskiego (1937 – 2013), przedruk w : Biuletyn RDLP w Toruniu nr 2/79/kwiecień-czerwiec 2016