Karol Garbaczyński29/01/1899 – 19/07/1966
|
IMIĘ: Karol
|
NAZWISKO: Garbaczyński
|
|
IMIĘ OJCA:
|
|
IMIĘ MATKI:
|
|
NAZWISKO RODOWE MATKI:
|
|
DATA URODZENIA: 29/01/1899
|
|
MIEJSCE URODZENIA: Kraków
|
|
DATA ŚMIERCI: 19/07/1966
|
|
MIEJSCE ŚMIERCI: Dobrkowo pow. dębicki
|
|
|
|
|
|
SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:
Karol Antoni Garbaczyński w 1919 r. rozpoczął studia na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej, które ukończył w 1924 r. w stopniu inżyniera-leśnika. Pracę zawodową rozpoczął jako pracownik Nadleśnictwa Szarłata, powiat Świecie, zatrudniony przez Dyrekcję Lasów Państwowych w Toruniu z dniem 7 listopada 1924 r. Od roku 1927 pracował jako prowizoryczny adiunkt leśny w Nadleśnictwie Grabówno, skąd został przeniesiony w 1929 r. do Nadleśnictwa Sarnia Góra, gdzie pełnił obowiązki nadleśniczego. Jego praca w wymienionych nadleśnictwach zaowocowała odnową lasów zniszczonych przez sówkę choinówkę. Karol Garbaczyński znalazł skuteczny sposób na przywrócenie lasu na obszarach zniszczonych przez tego szkodnika. W 1936 r. został odwołany z Sarniej Góry i przeniesiony do biura Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu na stanowisko inspektora. W czerwcu 1938 r. Karol Garbaczyński został powołany na stanowisko Kierownika Biura Organizacji i Inspekcji w Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Pomorskiego w Toruniu. Pod koniec wojny, po wkroczeniu wojsk sowieckich ,Karol Garbaczyński przebywający na Podkarpaciu otrzymał polecenie Dyrekcji Lasów Państwowych w Rzeszowie objęcia i zabezpieczenia lasów na terenie wyzwolonym (23.01.1945). Organizował wtedy służby leśne w Pilźnie i Dębicy. W 1946 r. wrócił na Pomorze i objął stanowisko nadleśniczego w Osiu, a później w Pelplinie. Pracę tę przerwało aresztowanie przez UB; po licznych interwencjach przełożonych został jednak zwolniony z aresztu i przeniesiony do Kwidzyna. Później pracował w Wejherowie i Starogardzie Gdańskim jako inspektor obwodowy. |
|
REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):
W 1939 r. po wkroczeniu Niemców zajmował się zabezpieczeniem dokumentacji Dyrekcji Toruńskiej (wcześniej wysłał żonę wraz synem do rodziny na Podkarpacie). We wrześniu 1939 r. został aresztowany przez Niemców w Toruniu, ale szczęśliwie udało mu się uciec z gestapo w momencie kapitulacji Warszawy i radości Niemców z tego faktu. W ucieczce pomógł mu były woźny Dyrekcji, który przewiózł Garbaczyńskiego przez Wisłę łodzią, za co został później aresztowany przez Niemców. W 1946 r po powrocie na Pomorze został aresztowany na krótko przez UB jednak po licznych zabiegach i interwencjach przełożonych został zwolniony z aresztu bez postawienia zarzutów. W kolejnych latach był jednak szykanowany przez Urząd Bezpieczeństwa, który utrudniał mu pracę. |
|
SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:
Karol Garbaczyński, po ukończeniu gimnazjum w Jaśle w 1917 r. został powołany do wojska i wysłany na front austriacki. Nie wszyscy pedagodzy gimnazjum jasielskiego godzili się z takim losem swoich uczniów, którzy otrzymali wcześniej świadectwo maturalne. Karol został zwolniony z działań wojennych z powodu malarii i skierowany do służby we Lwowie. W czasie okupacji, po ucieczce z Gestapo udało mu się dotrzeć do rodziny, która przebywała w tym czasie we wsi Połomia na Podkarpaciu. Działała tam partyzantka Związku Walki Zbrojnej, a później Armii Krajowej, z którą mieszkańcy tych okolic byli ściśle związani i z którą nawiązał współpracę. Karol Garbaczyński wraz rodziną ukrywał się i wielokrotnie udało mu się cudem ocalić życie. W tych trudnych warunkach okupacji zmarł jego syn, a w 1942 r. urodziła się córka Maria. |
|
POSIADANE ODZNACZENIA:
|
|
POZOSTAŁE INFORMACJE:
Źródło: Wspomnienie Marii Świątczak z d. Garbaczyńskiej, córki Karola Garbaczyńskiego w: Biuletyn RDLP w Toruniu nr 3/76/lipiec – wrzesień 2015 |
Skany / fotografie:
1. Nadleśniczy Karol Garbaczyński (siedzi trzeci od prawej) z żoną (w białej sukience) i załogą Nadleśnictwa Sarnia Góra ok. 1933 r
2. i 3. Legitymacje służbowe inspektora Karola Garbaczyńskiego z 1936 r. i 1946 r
4. Karol Garbaczyński (w środku) z pracownikami leśnymi na Pomorzu. Lata 50. XX wieku
5. Karol Garbaczyński z żoną i córką w Połomi na Podkarpaciu ok. 1960 r
Źródło: Archiwum prywatne Marii Świątczak z d. Garbaczyńskiej, córki Karola Garbaczyńskiego / Biuletyn RDLP w Toruniu nr 3/76/lipiec – wrzesień 2015