LEŚNICY POLSCY W WALCE O NIEPODLEGŁOŚĆ

Ludwik Śmigrowski

13/12/1910 – 18/10/1960

IMIĘ:  Ludwik

 

NAZWISKO: Śmigrowski

 

IMIĘ OJCA: Stanisław

 

IMIĘ MATKI: Joanna

 

NAZWISKO RODOWE MATKI: Mędrzycka

 

DATA URODZENIA: 13/12/1910

 

MIEJSCE URODZENIA: Macikowo, pow. Golub-Dobrzyń, woj. kujawsko-pomorskie

 

DATA ŚMIERCI: 18/10/1960

 

MIEJSCE ŚMIERCI: Dębowa Łąka, pow. Wąbrzeźno, woj. kujawsko-pomorskie

 

 

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Ludwik Śmigrowski posiadał wykształcenie podstawowe. Po odbyciu służby wojskowej (prawdopodobnie w szkole podoficerskiej w Łodzi) zatrudnił się jako robotnik leśny w Nadleśnicwie Konstancjewo (obecnie Golub – Dobrzyń). Po zakończeniu wojny pracownik fizyczny Leśnictwa Dębowa Łąka.

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

dwukrotnie w niewoli

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

Zmobilizowany w sierpniu 1939 r, brał udział w kampanii wrześniowej z 63 Pułkiem Piechoty w szeregach Armii „Pomorze”. Walczył m.in. pod Kutnem oraz w bitwie nad Bzurą, gdzie został ranny (kula przeszła przez usta i szyję). Dostał się do niewoli, skąd po krótkim pobycie z powodu ran został zwolniony i powrócił do Dębowej Łąki. Jesienią 1939 r. z inspiracji Tadeusza Kozłowskiego brał udział w przeszukiwaniu lasów toktarskich w poszukiwaniu broni i sprzętu Wojska Polskiego. Zostaje ponownie aresztowany jako zakładnik i niebawem zwolniony.

Do konspiracji został zaprzysiężony przez Kozłowskiego (ps. „Brzoza”) w grudniu 1939 r. pod pseudonimem „Miś”, „Gruby Miś”. Wg niepotwierdzonych przekazów do kwietnia 1941 r. działał w „Rocie”, następnie pełnił funkcję zastępcy Tadeusza Kozłowskiego, komendanta ZWZ-AK Dębowa Łąka. Pracował w mleczarni, gdzie organizował sabotaż, powodując m.in. awarie w magazynach. W ZWZ-AK odpowiadał za szkolenia wojskowe, przygotowywał do akcji „Burza”.

POSIADANE ODZNACZENIA:

POZOSTAŁE INFORMACJE:

Zgodnie z ustaleniami konspiracyjnymi, na polecenie kierownictwa pełnił w latach 1945 – 1946 funkcję zastępcy komendanta posterunku Milicji Obywatelskiej w Dębowej Łące, zapewniając ochronę dla żołnierzy konspiracji. Po zakończeniu pracy w leśnictwie był (od 1950 r.) kierownikiem baru Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w tej miejscowości. Zmarł w 1960 r.

Skany / fotografie: