Władysław Noworolski

17/04/1884 – 

IMIĘ:  Władysław

NAZWISKO: Noworolski

IMIĘ OJCA: Stanisław

IMIĘ MATKI: Rozalia

NAZWISKO RODOWE MATKI: Nowicka

DATA URODZENIA: 17/04/1884

MIEJSCE URODZENIA: Wygnanka, pow. Czortków, woj. tarnopolskie

DATA ŚMIERCI: 

MIEJSCE ŚMIERCI: 

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Pan Noworolski w 1923 r. zdał we Lwowie egzamin rządowy dla pomocników w służbie leśnej, ochronnej i technicznej, a w roku 1930 w Toruniu egzamin dla kandydatów na stanowisko III kategorii służby leśnej ochronnej i technicznej. Od 01.02.1924 r. leśniczy leśnictwa Dywan Nadleśnictwa Lipusz (przynajmniej do roku 1930).

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

16.06.1919 r. wstąpił ochotniczo we Lwowie do wojsk polskich i uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Został przydzielony do 3 baterii 4 Pułku Artylerii Ciężkiej. Ze swym pułkiem uczestniczył w ofensywie na Złoczów, Tarnopol i Husiatyń (18.06-24.07.1919 r.). Następnie w grudniu 1919 r. przeniesiony do batalionu zapasowego 5 Pułku Artylerii Ciężkiej. W lipcu 1920 r. potwierdzono jego stopień podoficerski. Awansowany na stopień ogniomistrza sztabowego 15.02.1921 r. został przydzielony do 6 Pułku Artylerii Ciężkiej, w którym służył do lutego 1924 r. w batalionie saperów Pułku. Z dniem 29.02.1924 r. przeniesiony do rezerwy.

POSIADANE ODZNACZENIA:

Medal „Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości” (1939 r.), Krzyż Ochotniczy (legitymacja nr 1432)

POZOSTAŁE INFORMACJE:

Absolwent 6-klasowej szkoły ludowej w Czortkowie oraz 3-letniej krajowej niższej szkoły rolniczej w Jagielnicy. W latach 1903-1905 odbył praktyki w dobrach hrabiego Szeptyckiego w Dziewiętnikach, pow. Bóbrka. W latach 1905-1910 żołnierz armii austriackiej (32 Pułk Artylerii Polowej), z którego wystąpił ze stopniem podoficerskim. W latach 1910-1912 odbył praktykę leśną w zarządzie lasów w Stryhance, pow. Kamionka Strumiłowa. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii austriackiej początkowo w 32 PAP, a następnie w 30 Pułku Polowym Haubic w stopniu ogniomistrza zawodowego. W 1918 r. dostał się do niewoli ukraińskiej, z której wyzwoliły go w Jeziernej 20.04.1919 r. wojska polskie.