Jan Jaroszewski

1924 – 

IMIĘ:  Jan

NAZWISKO: Jaroszewski

IMIĘ OJCA: Bolesław

IMIĘ MATKI: Józefa

NAZWISKO RODOWE MATKI: 

DATA URODZENIA: 1924

MIEJSCE URODZENIA: Piotrków Trybunalski

DATA ŚMIERCI: 

MIEJSCE ŚMIERCI: 

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Jan Jaroszewski w 1946 r rozpoczął naukę w leśnym liceum w Margolinie. W okresie wakacji szkolnych w 1947 roku odbywał miesięczna praktykę u leśniczego Stanisława Jasiaka w Leśnictwie Rosochy w Nadleśnictwie Zbiczno na Pojezierzu Brodnickim pomagając lesniczemu we wszystkich pracach w lesie i samodzielnie wykonując pracę biurową. Po ukończeniu Margonina trafił na praktykę leśną do tego samego nadleśnictwa.Następnie został praktykantem leśnym pod komendą leśniczego Leśnictwa Zarośle Józefa Fiszera. Zastępował również leśniczego sąsiedniego Leśnictwa Rytebłota Wincentego Majora, który przebywał w szpitalu. Później został skierowany na praktykę w Nadleśnictwie Szubin.

Po ukończeniu praktyki poszkolnej otrzymał propozycję objęcia leśnictwa – zdecydował się na Leśnictwo Żółwiniec w Nadleśnictwie Świtgdzie przez półtora roku był leśniczym i w tym czasie jednocześnie uczestniczył w kilkumiesięcznym kursie dla nadleśniczych przy dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu. Po powrocie z kursu przejął nadleśnictwo, gdy 1 sierpnia 1952 roku otrzymał mianowanie i przez kolejne 22 lata kierował Nadleśnictwem Świt. Ustępujący nadleśniczy Franciszek Wencel został dyrektorem Rejonu Lasów Państwowych w Tucholi. Gdy w 1959 roku likwidowano Rejony, Franciszek Wencel objął stanowisko nadleśniczego Nadleśnictwa Zamrzenica.

W 1972 Jaroszewski, w trakcie reorganizacji Lasów i łączenia nadleśnictw otrzymał stanowisko p.o nadleśniczego w Nadleśnictwie Tuchola. W 1974 r, na własną prośbę, otrzymał przeniesienie na stanowisko zastępcy nadleśniczego w Nadleśnictwie Jamy. Po niespełna roku pracy przeniósł się do Nadleśnictwa Zamrzenica gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w roku 1986.

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

Jaroszewski od 12 roku życia należał do harcerstwa. Już w pierwszych miesiącach okupacji niemieckiej powstała tajna organizacja polskiego podziemia, w której była również grupa młodzieży, dziewcząt i chłopców z przedwojennego harcerstwa. W Błoniu organizacja ta miała radiostację. Zadaniem młodzieży było m.in. jej zabezpieczenie w czasie, gdy przesyłano meldunki. Po utworzeniu Armii Krajowej organizacja znalazła się w jej szeregach.

Do Puszczy Kampinoskiej, głównego terenu działania, młodzież miała z Błonia 7 km. Zgrupowanie AK „Kampinos”, operujące w Puszczy, liczyło blisko dwa tysiące żołnierzy. Z błońskiej organizacji do lasu szli na stałe chłopcy, którzy w miejscu zamieszkania byli spaleni. Dowódcą kompanii był ppor. czasu wojny Władysław Przygocki ps. „Żyd”. Przed wojną był zawodowym żołnierzem, ułanem i dowódcą szwadronu. Podczas okupacji ukrywał się w gospodarstwie przyszłego teścia i przyszłej żony Jaroszewskiego Haliny, która też należała do organizacji.

Po ukończeniu 18 lat Jaroszewski w 1942 roku, złożył przysięgę żołnierską w AK. Uczęszczał również na komplety oraz dokształcał się sam.

POSIADANE ODZNACZENIA:

POZOSTAŁE INFORMACJE:

W 1947 Jan Jaroszewski ożenił się z koleżanką z konspiracji – Haliną. Mieli czworo dzieci – synów Andrzeja, Leszka i dwie córki.

Jan Jaroszewski został 28 marca 2014 roku honorowym obywatelem Gminy Tuchola. Należy do Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Tucholi. Przez 23 lata był prezesem Koła.

Biogram opracowany na podstawie wspomnień Jana Jaroszewskiego opublikowanych w Biuletynie RDLP w Toruniu nr 1/86/2018