Bolesław Kiszkiel28/03/1899 – 24/09/1939
 |
IMIĘ: Bolesław
|
NAZWISKO: Kiszkiel
|
|
IMIĘ OJCA: Jan
|
|
IMIĘ MATKI: Katarzyna
|
|
NAZWISKO RODOWE MATKI: Świderska
|
|
DATA URODZENIA: 28/03/1899
|
|
MIEJSCE URODZENIA: Piotrków Trybunalski
|
|
DATA ŚMIERCI: 24/09/1939
|
|
MIEJSCE ŚMIERCI: Kobryń
|
|
|
|
|
|
|
|
SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:
Bolesław Kiszkiel po powrocie z wojny polsko – bolszewickiej podjął studia na wydziale leśnym sGGw w warszawie. Dyplom inżyniera uzyskał 17 marca 1925 roku. Praktyki i staż zawodowy odbywał w kilku miejscach w Polsce. w 1927 roku był pracownikiem kontraktowym w oddziale urządzania lasu Dyrekcji lasów Państwowych w Radomiu. w 1929 pracował na stanowisku adiunkta leśnego w Nadleśnictwie chylonia (ówczesna pisownia „chylonja”) na terenie Dyrekcji LP w Toruniu. w czerwcu 1930 roku z wynikiem bardzo dobrym zdał egzamin dla kandydatów na stanowiska pierwszej kategorii służby techniczno-leśnej w administracji lasów państwowych. W październiku 1930 roku został mianowany adiunktem leśnym p.o. nadleśniczego, a w sierpniu 1931 – nadleśniczym Nadleśnictwa Ruda koło Górzna. stanowisko to zajmował do wybuchu II wojny światowej i swojej śmierci. |
|
REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):
|
|
SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:
Po ukończeniu szkoły powszechnej i gimnazjum Bolesław kiszkiel w marcu 1919 roku trafił do wojska Polskiego, brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej 1920 roku w stopniu kaprala w IV Dywizjonie Artylerii Konnej. Z wojska wrócił w listopadzie 1920 roku. |
|
POSIADANE ODZNACZENIA:
Srebrny Krzyż Zasługi |
|
POZOSTAŁE INFORMACJE:
Bolesław Kiszkiel ożenił się w 1932 r z Jadwigą z d. Grau. Miał z nią dwóch synów – Jerzego i Krzysztofa. Tadeusz Postolko (Postolka) ur. 1897 roku w Czeczelniku na Podolu, absolwent Wydziału Leśnego SGGW w Warszawie (dyplom inżyniera w 1926 roku), od 1938 roku był nadleśniczym Nadleśnictwa Zwierzyniec w Puszczy Białowieskiej. We wrześniu 1939 roku brał udział w ewakuacji, w jednej grupie z nadleśniczym Bolesławem Kiszkielem. 24 września został ciężko ranny w napadzie uzbrojonych „bandytów” (żołnierzy Armii Czerwonej) pod Kobryniem (Kiszkiel został zabity). Postolko został przetransportowany do szpitala, dzięki czemu przeżył. Wkrótce, 10 lutego 1940 roku aresztowany przez NKWD i zesłany wraz z rodziną na Syberię. Pracował w kopalni złota, później w lesie. Odmówił przyjęcia obywatelstwa sowieckiego. Wycieńczony, zachorował na gruźlicę, zmarł w miejscowości Rebricha (w Kraju Ałtajskim) w maju 1944 roku i tam został pochowany. Biogram opracowany na podstawie wspomnień syna Bolesława Kiszkiela – Jerzego w opracowaniu Tadeusza Chrzanowskiego / Biuletyn RDLP w Toruniu nr 1/90/2019 |
|
Skany / fotografie:
1. Dzieci Jana Kiszkiela, od lewej: stanisław, mikołaj, antonina, mirosław i Bolesław (późniejszy nadleśniczy), w 1924 roku
2. Legitymacja Bolesława Kiszkiela z czasu studiów na wydziale Leśnym sGGw w warszawie, w 1924 roku
3. siedziba Nadleśnictwa ruda z mieszkaniem nadleśniczego w latach 30. XX wieku
4. Nadleśniczy Bolesław Kiszkiel z żoną Jadwigą zd. Grau w dniu ślubu w 1932 roku
5. Nadleśniczy Bolesław Kiszkiel (z prawej) w 1934 roku
6. Nadleśniczy Bolesław Kiszkiel z żoną (druga od lewej) w rudzie w 1938 roku. Dwaj mali chłopcy to synowie Kiszkielów, Jerzy i Krzysztof
7. synowie nadleśniczego Kiszkiela – Jerzy (z prawej) i Krzysztof w rudzie w 1938 roku
8. Grób rodzinny Kiszkielów na warszawskich Powązkach. Na tablicy wymieniono również Bolesława Kiszkiela z adnotacją: „Inżynier leśnik, nadleśniczy z Rudy, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i innymi, zamordowany w końcu września 1939 r. Czasowo spoczywa w Lasach Kobryńskich. Żył lat 39
Źródło: archiwum prywatne Jerzego Kiszkiela / Biuletyn RDLP w Toruniu nr 1/90/2019