Bolesław Serżysko

11/05/1910 – 1976

IMIĘ:  Bolesław

NAZWISKO: Serżysko

IMIĘ OJCA: Leon

IMIĘ MATKI: Stefania

NAZWISKO RODOWE MATKI: Cieślak

DATA URODZENIA: 11/05/1910

MIEJSCE URODZENIA: Kaczka k. Mińska Mazowieckiego

DATA ŚMIERCI: 1976

MIEJSCE ŚMIERCI: Konstancin

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Bolesław Serżysko ukończył Gimnazjum Realne w Mińsku Maz., po czym studiował najpierw dwa lata na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, później na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie, który ukończył w 1936 r. Przed wojną pracował w Pagedzie, w dziale eksportu drewna.

Podczas II wojny światowej pracował na stanowisku leśniczego w Nadleśnictwie Mińsk Mazowieckim (1940- 1942), a później w różnych firmach drzewnych (1942-1944). Brak czynny udział w ruchu oporu i był członkiem Armii Krajowej. Po zakończeniu działań wojennych został skierowany 15 lutego 1945 r. do pracy w Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu, gdzie zajmował stanowisko kierownika Oddziału Przemysłowo-Handlowego Biura Użytkowania i Zbytu Drewna.

Po ujawnieniu się i zdaniu broni Bolesław Serżysko dostał na jakiś czas pracę w Ministerstwie Leśnictwa
i przydział na mieszkanie w Konstancinie koło Warszawy jednak po niedługim czasie, z uwagi na przeszłość w AK został z ministerstwa wyrzucony. Aż do Października 1956 miał ciągle kłopoty ze znalezieniem zatrudnienia, zmieniając pracę co kilka miesięcy. Tuż przed Październikiem 56 został zatrudniony w Biurze Projektów Przemysłu Ceramicznego, gdzie przepracował aż do emerytury. Jednocześnie występował jako rzeczoznawca Naczelnej Organizacji Technicznej. Dokonywał oceny i wyceny maszyn przemysłu drzewnego np wyposażenia tartaków, lokomobili itp.

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

Bronisław Serżysko zziałał w podziemiu (Okręg Warszawski Armii Krajowej), gdzie jako uznany fachowiec zajmował się głównie naprawą broni. Bezpośrednio przed wybuchem Powstania Warszawskiego wywiózł rodzinę do Radziwiłłowa koło Skierniewic, a sam wrócił do Warszawy na Wolę gdzie m.in. kontynuował pracę w rusznikarni. Po upadku Powstania, dołączył do rodziny. Po zakończeniu wojny z Niemcami nie ujawnił się i nie oddal broni. Jego młodszy brat Mirosław działał w AK, w oddziałach KEDYwu (Kierownictwo Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej).

Po rozwiązaniu Armii Krajowej i przeprowadzce do Torunia kontynuował podziemną działalność w WiN (Wolność i Niezawisłość). W porę ostrzeżony, uciekł z Torunia (w grudniu 1946 r.) i aż do amnestii ukrywał się w Warszawie. Mieszkanie służbowe przy ul. Moniuszki w Toruniu było pod obserwacją i kilka razy zakładano tam „kocioł”.

POSIADANE ODZNACZENIA:

POZOSTAŁE INFORMACJE: