LEŚNICY POLSCY W WALCE O NIEPODLEGŁOŚĆ

Bronisław Zbigniew Jaworski

1916 – –

IMIĘ:  Bronisław Zbigniew

 

NAZWISKO: Jaworski

 

IMIĘ OJCA: Michał

 

IMIĘ MATKI: Anna

 

NAZWISKO RODOWE MATKI: Radecka

 

DATA URODZENIA: 1916

 

MIEJSCE URODZENIA: New York

 

DATA ŚMIERCI: –

 

MIEJSCE ŚMIERCI: –

 

 

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Ojciec Zbigniewa Jaworskiego Michał po powrocie ze Stanów Zjednoczonych w 1926 r objął posadę nadleśniczego Nadleśnictwa Borynia nad Stryjem (woj.lwowskie), którą piastował aż do wybuchu II wojny światowej. Za namową dziadka młody Zbigniew rozpoczął naukę w Liceum Leśnym – Państwowej Średniej Szkole Rolniczej w Białokrynicy, którą ukończył w roku 1935. Następnie rozpoczął karierę zawodowego żołnierza.

Po zakończeniu działań wojennych i powrocie do Polski otrzymał z Urzędu Pracy skierowanie do Lasów Państwowych i podjął pierwszą pracę w Leśnictwie Godentowo w Nadleśnictwie Sieślino k. Lęborka. Pomimo szykanów ze strony Służby Bezpieczeństwa, związanych z pobytem w 2 Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, kontynuował pracę w Lasach Państwowych. Pracował kolejno w nadleśnictwach Sarnia Góra, Tolkmicko, Góra, Lubichowo, Łeba, Chociński Młyn, Osusznica i ze stanowiska leśniczego Leśnictwa Wolność w Nadleśnictwie Rytel w 1980 r odszedł na emeryturę

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

Po aresztowaniu przez NKWD, 10 kwietnia 1940 r trafił do transportu (innym transportem wywieziono jego matkę oraz czworo rodzeństwa; ojciec zmarł we Lwowie w 1941 r) i po miesięcznej podróży znalazł się w miejscowości Kubanskoje w Kazachstanie. Na miejscu został przydzielony do brygady zajmującej się budową domów. W Kazachstanie przebywał do ogłoszenia „amnestii” będącej wynikiem paktu Sikorski – Majski.

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

w 1935 r odbył półroczne szkolenie w centrum szkolenia kawalerii (Szkoła Podchorążych Rezerwy) w Grudziądzu, w tym samym roku odbył staż w 12 Pułku Ułanów Podolskich w Białokrynicy. Kształcił się następnie w Szkole Podchorążych w Komorowie k. Lwowa, którą ukończył w stopniu podporucznika. Został żołnierzem zawodowym w 48 Dywizji Piechoty we Lwowie ze specjalnością CKM.

W pierwszych dniach września 1939 r uczestniczył w organizowaniu obrony Lwowa. Po jej upadku, ranny, przetrwał masowe aresztowania oficerów polskich (i uniknął tym samym Katynia) ukryty przez sanitariuszkę w punkcie opatrunkowym. Już od października 1939 brał udział w organizacji Związku Walki Zbrojnej na terenie Lwowa. W nocy z 6 na 7 kwietnia wraz z innymi oficerami został aresztowany przez NKWD.

Po uwolnieniu w ZSRR Jaworski został przydzielony do batalionu budowlanego (Strojbatalion), z którym dotarł do punktu zbornego tworzącej się Armii Polskiej na Wschodzie w Tockoje. Tam wstąpił ponownie do polskiego wojska. Po ewakuacji z ZSRR znalazł się w Aleksandrii gdzie usiłował zgłosić się jako ochotnik do szkolenia nawigatorów lotniczych jednak ze względu na stan zdrowia został odrzucony i przydzielony do wojsk pancernych gdzie niebawem został dowódcą plutonu. Z tym plutonem przeszedł cały szlak bojowy 2 Korpusu Polskiego, brał udział w walkach na Linii Gotów, bitwie o Monte Cassino i Piedimonte także w zdobyciu Ankony i Bolonii. Uczestniczył również w szkoleniu dla oficerów prowadzonym w Anglii.

POSIADANE ODZNACZENIA:

Złoty Order Virtuti Militari klasy IV za Kampanię Włoską
Order Virtuti Militari klasy V za obronę LWowa
3 Krzyże Walecznych za Lwów, Monte Cassino i Linię Gotów
Krzyż 3 Dywizji Strzelców Karpackich
Krzyże Zasługi Złoty i Srebrny (2 Korpusu Polskiego)
5 odznaczeń angielskich
Gwiazda Italii
Gwiazda Afryki
Gwiazda Wojny
Medal Wojny
Medal Ministerstwa Obrony Wielkiej Brytanii

POZOSTAŁE INFORMACJE:

Po zakończeniu wojny Zbigniew Jaworski dwukrotnie konwojował transporty Polaków, którzy nie zdecydowali się na pozostanie na Zachodzie i postanowili powrócić do Polski. Za trzecim razem, 9.09.1946 na dworcu kolejowym w Czechowicach – Dziedzicach przejęli go funkcjonariusze UBP, podsuwając mu do podpisu oświadczenie o dobrowolnym pozostaniu na terenie Polski – w przeciwnym razie groziło mu więzienie. Jaworski udał się do Gdyni gdzie zarejestrował się w punkcie repatriacyjnym. Do dnia dzisiejszego nie został formalnie zdemobilizowany.

Uprawnienia kombatanckie i potwierdzenie stopnia wojskowego Zbigniew Jaworski otrzymał dopiero w latach 90-tych XX w.

Skany / fotografie: