Teodor Bieszke

02/12/1903 – 13/12/1986

IMIĘ:  Teodor

NAZWISKO: Bieszke

IMIĘ OJCA: Marian

IMIĘ MATKI: Zuzanna

NAZWISKO RODOWE MATKI: Miotke

DATA URODZENIA: 02/12/1903

MIEJSCE URODZENIA: Głodówek (?), pow. Wejherowo, woj. pomorskie

DATA ŚMIERCI: 13/12/1986

MIEJSCE ŚMIERCI: Kielno, pow. Wejherowo, woj. pomorskie

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Teodor Bieszke był synem właścicieli gospodarstwa rolnego. Po ukończeniu szkoły kształcił się w zawodzie nauczyciela w Seminarium Nauczycielskim w Wejherowie jednak koniec I wojny spowodował zamknięcie Seminarium i powrót Teodora do rodzinnego gospodarstwa. Podjął pracę w węźle PKP Gdynia, pracując równolegle (dodatkowo) jako drwal w Lasach Państwowych. Po odbyciu szkolenia objął funkcję gajowego.

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

20 IV 1944 r. Bieszke został osadzony w Stutthofie. Przeszedł tzw. „marsz śmierci” aż do więzienia w Wejherowie, skąd 12 III 1945 r. uciekł.

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

24 VIII 1939 r. został zmobilizowany do II Baonu Obrony Narodowej. W czasie walk 13 września okrążony z drużyną w lasach pod Zagórzem, ocalał z dwójką żołnierzy. Po ukryciu broni i amunicji przedzierał się w lasy koleczkowskie, a następnie do domu. Jesienią 1942 r. został zwerbowany i zaprzysiężony przez Leonarda Kustusza do „Gryfa Pomorskiego”.

Współorganizował Komendę Gminną TOW „GP” Kielno z siedzibą w Koleczkowie.

Zatrudniony w lesie jako pomocnik niemieckiego gajowego Mullera wybudował wspólnie z drwalem Antonim Galuhnem pierwsze schrony dla oddziału partyzanckiego pod dowództwem por. A. Loepera. Żyjąc na stopie legalności był łącznikiem Komendy Gminnej i jako mąż zaufania przyjmował nowych członków, zaopatrywał leśnych w żywność, bieliznę, lekarstwa, broń. Jego dom był partyzanckim punktem
kontaktowym. Przed obławą 29 II 1944 r. został aresztowany wraz z Barbarą Kustusz i Leonem Pionkiem. Doprowadzeni pod miejsce zwane Piekiełko mieli wskazywać schrony partyzanckie, czego nie uczynili. Wypchnięci przed tyralierę mieli osłaniać Niemców przed ostrzałem partyzantów. Po bitwie znaleźli się w więzieniu w Wejherowie.

POSIADANE ODZNACZENIA:

Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Partyzancki, Odznaka „Zasłużony Ziemi Gdańskiej”, Odznaka „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”

POZOSTAŁE INFORMACJE:

Po zakończeniu wojny i powrocie do domu stanął na czele miejscowego posterunku MO. Inicjował odbudowę szkoły w Koleczkowie. Walnie przyczynił się do elektryfikacji, powstania urzędu pocztowego i biblioteki w tej wsi. Był członkiem Ludowego Zespołu Teatralnego, Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, radnym i pracownikiem Gminnej Rady Narodowej, członkiem zarządu Koła Związku Kombatantów RP (były ZBoWiD), Kółka Rolniczego i Zarządu Dróg Lokalnych.

Zmarł 13 II 1986 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Kielnie.