LEŚNICY POLSCY W WALCE O NIEPODLEGŁOŚĆ

Andrzej Feliks Ramlau

20/11/1909 – 04/10/1994

IMIĘ:  Andrzej Feliks

 

NAZWISKO: Ramlau

 

IMIĘ OJCA: Włodzimierz Jerzy

 

IMIĘ MATKI: Czesława Kamila

 

NAZWISKO RODOWE MATKI: Brodzińska

 

DATA URODZENIA: 20/11/1909

 

MIEJSCE URODZENIA: Zbójno, pow. Golub Dobrzyń, woj. kujawsko-pomorskie

 

DATA ŚMIERCI: 04/10/1994

 

MIEJSCE ŚMIERCI: Ciechocin, pow. Golub Dobrzyń, woj. kujawsko-pomorskie

 

 

SŁUŻBA W LASACH PAŃSTWOWYCH:

Ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Chełmży, po czym po maturze w 1931 r podjął studia na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Studia przerwał wybuch II wojny światowej.

W 1939 r po zajęciu Włocławka przez Niemców otrzymał posadę gajowego w Jesionce, gdzie pracował aż do zakończenia wojny.

W 1946 r ukończył przerwane wojną studia na Wydziale Leśnym SGGW, uzyskując tytuł magistra inżyniera. Po konfiskacie rodzinnych majątków w Jesionce i Zosinie w wyniku reformy rolnej otrzymał zakaz osiedlania się w powiatach lipnowskim i rypińskim. Został zatrudniony przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Toruniu, gdzie pracował na terenie różnych nadleśnictw. Na stanowisko nadleśniczego awansował w czerwcu 1957 r. Na emeryturę odszedł ze stanowiska nadleśniczego Nadleśnictwa Dobrzejewice k. Torunia, gdzie przeszedł na własną prośbę z Nadleśnictwa Klosnowo w pow. chojnickim w 1963 r.

REPRESJE (WIĘZIENIA/OBOZY/INNE):

SŁUŻBA WOJSKOWA LUB KONSPIRACYJNA:

W latach 1931 – 1932 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim oraz praktykę w 31 Pułku Artylerii Lekkiej w Toruniu.

Wybuch wojny zastał go w majątku brata w Jasionce. Jako osoba nie objęta mobilizacją zgłosił się na ochotnika do obrony Włocławka.

Brak dokładnej daty zaprzysiężenia w strukturach konspiracyjnych – wiadomo, że w 1941 r. wprowadził do POZ robotnika leśnego Leśnictwa Paliwodzizna Edwarda Dołkowskiego (ps. „Olek”). Prawdopodobnie utrzymywał w tym okresie kontakty z ZWZ, zaś stanowisko gajowego wykorzystywał do udzielania pomocy okolicznej ludności – m.in. w zaopatrzeniu w opał. Zatrudniał zagrożonych wywózką na roboty przymusowe do Niemiec. Wiadomo również, iż przechowywał kilku jeńców angielskich i rosyjskich zbiegłych z niewoli. Jeńcy angielscy, wyprowadzani potajemnie z obozu w Kikole pow. lipnowski, transportowani byli następnie koleją do Jesionki, gdzie udzielano im schronienia.

POSIADANE ODZNACZENIA:

POZOSTAŁE INFORMACJE:

Zmarł w październiku 1994 po długiej chorobie. Został pochowany na cmentarzu w Ciechocinie.

Skany / fotografie: